چندی پیش فکسی به واحدهای صنعتی و خدماتی از جمله ماهنامه صنعت بستهبندی ارسال شد که مضمون آن گرفتن اطلاعات بانکی برای واریز یارانه صنعت! بود. ظاهر نامه کاملا اداری بود اما نکات مشکوکی در آن وجود داشت که از جمله آنها میتوان به درج مهر “محرمانه” و “خیلی فوری”(آن هم در شرایطی که نام دریافتکننده عنوان نشده)، تفاوت فونت مربوط به شماره فکس دریافت اطلاعات و از همه مهمتر درخواست اطلاعات محرمانه حساب بانکی از جمله رمز دوم کارت اشاره کرد.
با این حال از آن جا که فرد متقلب ناچار بوده نامه را با امضای یکی از مسئولان دولتی ارسال کند پس از تماس با دفتر مسئول مربوطه بلافاصله جعلی بودن نامه اعلام شد. در این میان اما چند نکته جالب و عجیب وجود دارد که پذیرش انجام علنی چنین تبهکاریهای فاحشی را زیر سبیل این همه نیروهای توانمند اطلاعاتی و حراستی که در چشم به هم زدنی بینشانترین مجرمان را هم شناسایی میکنند دشوار میکند.
۱- درج یک شماره واقعی بر بالای برگه فکس که به صورت اتوماتیک توسط سستم ارسالکننده فکس درج میشود.
۲- شماره فکسی که در نامه برای دریافت اطلاعات قرار داده شده بود واقعی بود و بوق فکس میزد.
۳- نام و نشان یک مسئول دولتی
۴- معرفی بانک عامل به نام بانک صنعت و معدن
در واقع ماجرا شبیه یک آزمون هوش و حواسجمعی است که البته به شکلی کاملا ابتدایی و پیش پا افتاده ترتیب داده شده است.

تقلب با نام سازمان توسعه تجارت ایران
با این حال از آن جا که فرد متقلب ناچار بوده نامه را با امضای یکی از مسئولان دولتی ارسال کند پس از تماس با دفتر مسئول مربوطه بلافاصله جعلی بودن نامه اعلام شد. در این میان اما چند نکته جالب و عجیب وجود دارد که پذیرش انجام علنی چنین تبهکاریهای فاحشی را زیر سبیل این همه نیروهای توانمند اطلاعاتی و حراستی که در چشم به هم زدنی بینشانترین مجرمان را هم شناسایی میکنند دشوار میکند.