چندي پيش فكسي به واحدهاي صنعتي و خدماتي از جمله ماهنامه صنعت بسته‌بندي ارسال شد كه مضمون آن گرفتن اطلاعات بانكي براي واريز يارانه صنعت! بود. ظاهر نامه كاملا اداري بود اما نكات مشكوكي در آن وجود داشت كه از جمله آنها مي‌توان به درج مهر “محرمانه” و “خيلي فوري”(آن هم در شرايطي كه نام دريافت‌كننده عنوان نشده)، تفاوت فونت مربوط به شماره فكس دريافت اطلاعات و از همه مهم‌تر درخواست اطلاعات محرمانه حساب بانكي از جمله رمز دوم كارت اشاره كرد.
با اين حال از آن جا كه فرد متقلب ناچار بوده نامه را با امضاي يكي از مسئولان دولتي ارسال كند پس از تماس با دفتر مسئول مربوطه بلافاصله جعلي بودن نامه اعلام شد. در اين ميان اما چند نكته جالب و عجيب وجود دارد كه پذيرش انجام علني چنين تبهكاري‌هاي فاحشي را زير سبيل اين همه نيروهاي توانمند اطلاعاتي و حراستي كه در چشم به هم زدني بي‌نشان‌ترين مجرمان را هم شناسايي مي‌كنند دشوار مي‌كند.
1- درج يك شماره واقعي بر بالاي برگه فكس كه به صورت اتوماتيك توسط سستم ارسال‌كننده فكس درج مي‌شود.
2- شماره فكسي كه در نامه براي دريافت اطلاعات قرار داده شده بود واقعي بود و بوق فكس مي‌زد.
3- نام و نشان يك مسئول دولتي
4- معرفي بانك عامل به نام بانك صنعت و معدن
در واقع ماجرا شبيه يك آزمون هوش و حواس‌جمعي است كه البته به شكلي كاملا ابتدايي و پيش پا افتاده ترتيب داده شده است.
تقلب با نام سازمان توسعه تجارت ايران
با اين حال از آن جا كه فرد متقلب ناچار بوده نامه را با امضاي يكي از مسئولان دولتي ارسال كند پس از تماس با دفتر مسئول مربوطه بلافاصله جعلي بودن نامه اعلام شد. در اين ميان اما چند نكته جالب و عجيب وجود دارد كه پذيرش انجام علني چنين تبهكاري‌هاي فاحشي را زير سبيل اين همه نيروهاي توانمند اطلاعاتي و حراستي كه در چشم به هم زدني بي‌نشان‌ترين مجرمان را هم شناسايي مي‌كنند دشوار مي‌كند.
