شرکت سواروسکی کریستال (Swarovski Crystal) اخیرا دریافته که رشد کردن پیچیدگیهای خاص خود را دارد. فروش بیشتر مستلزم یک زنجیره عرضه سازماندهی شده بهتر است که میتواند زیرساختها و سیستم تهیه و توزیع موجود را تحت فشار بگذارد.
شرکت سواروسکی کریستال (Swarovski Crystal) اخیرا دریافته که رشد کردن پیچیدگیهای خاص خود را دارد. فروش بیشتر مستلزم یک زنجیره عرضه سازماندهی شده بهتر است که میتواند زیرساختها و سیستم تهیه و توزیع موجود را تحت فشار بگذارد.
به علاوه، برای برندی که میخواهد وجهه لوکس داشته باشد، تغییر رویه به سوی بستهبندی سادهسازی شده – و البته مقرون به صرفه – کار را سخت میکند.
اینها برخی از مسائلی بودند که گروه سواروسکی، به عنوان یک کسبوکار خانوادگی اتریشی که با تولید شیشههای کریستال تزیینی، جواهرات و لوازم جانبی لوکس، فروش میلیاردی دارد و تعداد کارمندان آن در سراسر دنیا به چند هزار نفر میرسد، با آنها روبهرو شده بود. بهبود وضعیت کسبوکار و پیشبینیهای رشد مثبت باعث شده بود سواروسکی چشمانداز روشنی برای آینده خود ببیند.
اما مشکلاتی وجود داشت. مرکز توزیع این شرکت در لیختن اشتاین بیش از حد توسعه یافته بود و بسیاری از خردهفروشیها در سراسر جهان از کمبود جا شکایت داشتند. زنجیره عرضه شرکت نیازمند بازسازی بود. آیتمهایی که بیش از همه سفارش داده میشدند، بهصورت ماشینی و بقیه به صورت دستی ذخیرهسازی میشدند که این کار مدیریت و بستهبندی مجدد ویژهای نیاز داشت. محصولات در بستهبندی نهایی خود – یعنی جعبههای هدیه ویژه آبی رنگ – در بیش از 100 سایز مختلف به فروشگاههای سراسر دنیا ارسال میشدند. اگر محمولهای کامل پر نمیشد، از طریق لایهگذاری بین جعبهها آن را پر میکردند. یکی از بررسیهای فرآیند حمل بار نشان داده بود بین 5 تا 42 درصد حجم بارها بدون استفاده میماند؛ چون بستهبندیها استاندارد نبوده و از نظر گنجایشی با هم هماهنگ نمیشدند.
کیسه به جای جعبه
برای بهبود این وضعیت چند راه جایگزین مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در نهایت سواروسکی تصمیم گرفت ایده استفاده از کیسه پلاستیکی را در تعدادی از فروشگاههای خود امتحان کند.
این کیسهها به شکل پاکتهای پلاستیکی بودند که برای جواهرات و وسایل تزیینی قابل استفاده بود. آیتم مورد نظر روی یک مقوای تزیینی قرار داده شده و داخل کیسه گذاشته و وکیوم میشد. این بستهبندی به راحتی باز و کلیه اطلاعات ضروری با برچسبی روی آن زده میشد. جواهرات در همین کیسههای پلاستیکی به فروشگاههای سراسر دنیا ارسال میشدند. وقتی مشتری میخواست آیتمی را بخرد، فروشنده آن را از کیسه بیرون میآورد و درون جعبه هدیه مناسبی قرار میداد.
همچنین اندازه جعبهها تنوع زیادی یافته بود تا آیتمهای کوچکتر درون جعبههای بسیار کوچک و کمجا قرار گیرند. این ایده از منظر سیستم تهیه و توزیع موثر بود و علاوهبر مرکز توزیع، در فروشگاهها نیز فضای زیادی را آزاد کرد و هزینههای حملونقل را کاهش داد.
دو قدم به جلو، یک قدم عقب؟
سواروسکی این ایده را با 281 عدد از پرفروشترین محصولات خود در 21 فروشگاه آزمایش کرد. نتایج تا حد زیادی مثبت بود و بیشتر کارکنان موافق بودند که حفاظت و ذخیرهسازی جواهرات در کیسههای پلاستیکی بسیار بهتر صورت میگیرد. اما دو فروشگاه اصلی شرکت این سیستم را دوست نداشتند. یکی از آنها بر جمعآوری آیتمها در جعبههای هدیه هنگام رسیدن بار و کار کردن به همان شیوه گذشته اصرار داشت. حتی 19 فروشگاهی که حامی این روش بودند، اذعان کردند این سیستم نیازمند برخی اصلاحات است. مساله دیگر این بود که در بیشتر فروشگاهها، فضا به گونهای بود که پرسنل فروش مجبور بودند کیسههای پلاستیکی را جلوی چشم مشتری باز کنند، درحالیکه قرار بود این کار در جایی به دور از قسمت فروش انجام شود.
ادامه مطلب را از طريق لينك زير بخوانيد
https://icfp.ir/fnews.php?action=slidenews&id=71754