رضا نورائی
سردبیر ماهنامه صنعت بسته بندی
هنوز تردید دارم که آیا تصمیم درستی گرفته‌ام یا نه. اما دوستان صمیم و قدیمم موافق نشان می‌دهند. نظر بعضی دوستان دوراندیش این بود که دوران نشریات کاغذی به پایان رسیده است. من با این غلظت به موضوع نشریات کاغذی نگاه نمی‌کنم. زیرا همواره در حال بروزرسانی خود در بخش چاپ و رسانه هستم و می‌دانم بخش بزرگی از مردم بخصوص در کشورهای توسعه‌یافته چنین زاویه تندی به نشریات کاغذی ندارند. همچنین در بین اکثریت حدود صد نفر از سی کشور مطرح جهان که همه عضو سازمان بین‌المللی خبرگزاری‌های بسته‌بندی هستیم هم می‌بینم که هنوز نشریات کاغذی بسته‌بندی دارای ارج و منزلت هستند. البته دلیلش هم پیداست. هم هنوز به مطالعه کاغذ عادت دارند هم با وجود تعهد به کپی‌رایت در همه رسانه‌های مجازی و غیرمجازی هنوز اسناد کاغذی از وجاهت و اعتبار و سندیت بیشتری برخوردار هستند.
پس چرا تن به نسخه الکترونیک و نشر مجازی می‌دهیم؟
زیرا استانداردها نتیجه تجزیه و تحلیل بازار مصرف هستند. یعنی کیفیت را نیازهای مصرف‌کننده تعریف می‌کند و استاندارد برای رسیدن به کیفیت تدوین می‌شود.
در حال حاضر، هم جمعی از خوانندگان این مجله خواستار الکترونیکی شدن آن هستند هم از سوی دیگر واقعیتی را پیش رو می‌بینیم که بیشتر اوقات مطالعه و تحقیق اهل مطالعه در فضای مجازی سپری می‌شود. در واقع ما هم سعی داریم در منظر دید مخاطبان خود قرار بگیریم و در حال حاضر بخش مهمی از جامعه مخاطبان ما این طور می‌خواهند. باضافه این که صاحبان تبلیغات در مجله انتظار دارند که آگهی‌هایشان دیده شود. از این رو دغدغه دارند که نشریه در چه فضایی و برای چه کسانی منتشر می‌شود. بخصوص امروز که فضای اقتصادی کشور دقت و نکته‌سنجی در صرف هزینه‌ها را به مهم‌ترین تاکتیک مدیریتی تبدیل کرده است.
اما این تنها دلیل ما برای چرخش به سمت نسخه الکترونیکی نیست. بلکه تمام ابعاد اقتصادی و فنی و آثار آن نیز در این تغییرات دیده شده‌اند.
1- چاپی بودن مجله الزامات فنی خاصی را به ناشر تحمیل می‌کند که یکی از آنها محدودیت در انتخاب رنگ و الزام در بالا بودن رزولوشن تصاویر مورد استفاده است.
2- در فایل تولیدی که با فرمت PDF تولید می‌شود امکان لینک کردن مطالب و آگهی‌ها به انواع امکانات در فضای مجازی از جمله وب‌سایت و اکانت شبکه‌های مجازی چون تلگرام، لینکدین، فیسبوک، واتس‌اپ وجود دارد. این امکان فضای بی‌نهایت اینترنت را در پشت هر تبلیغ و خبر و مقاله قرار می‌دهد. در همین شماره بسیاری از این امکانات به کار گرفته شده است.
3- حذف هزینه کاغذ، چاپ و پست این امکان را برای ما فراهم کرد که نرخ تبلیغات در مجله را تا حد زیادی کاهش دهیم. البته هزینه‌های سازمانی و هزینه‌های تولید محتوی که از اهمیت زیادی برخوردار هستند همچنان به همان شکل سابق وجود دارند که اگر نبودند شاید تبلیغات در مجله رایگان می‌شد.
4- الکترونیکی شدن مجله امکان تجزیه و طبقه‌بندی محتوای آن را آسانتر کرده است. طوری که علاقمندان می‌توانند براحتی محتوای دلخواه خود را گزینش کرده و جدا کنند و آرشیوهای موضوعی برای خود بسازند.
5- دسترسی به نسخه الکترونیک مجله، گیر و بند دسترسی فیزیکی به آن را ندارد و در یک سازمان همه کارکنان می‌توانند همزمان اشتراک مجله را داشته باشند و حتی همه در یک زمان آن را مطالعه کنند. این فرصت خوبی برای دانش‌افزایی و هم‌سطح شدن تخصص کارکنان در یک سازمان است و ما یقین داریم با این کار فصل نوینی در رشد دانش و تخصص بسته‌بندی در کشور آغاز خواهد شد.
6- این رویداد خوب و کارساز فقط با همراهی اهالی صنعت بسته‌بندی به نتیجه خواهد رسید. چه آنها که با عضویت در کانال اشتراک مجله به دنبال آخرین اخبار و اطلاعات جهان بسته‌بندی باشند و چه کارآفرینانی که با قراردادهای تبلیغاتی خود از این جریان اطلاع‌رسانی و دانش‌افزایی حمایت می‌کنند و خواهند کرد.
7- اگر همه کارها طبق برنامه پیش برود و حامیان از این حرکت حمایت کنند نسل جدید مجله در هر شماره به سه جلد تقسیم خواهد شد. این سه جلد عبارتند از:
– ماشین‌آلات و تجهیزات
– مواد و لوازم بسته‌بندی
– طراحی و خدمات
دلیل این بخش‌بندی از یک سو تخصصی‌تر کردن مجله و از سوی دیگر سبک کردن حجم فایل نسخه الکترونیکی مجله برای دانلود است. مزایای دیگری نیز در این کار نهفته است که در صورت اجرای دقیق و منظم آن پدیدار خواهد شد.
از طرفی این تقسیم‌بندی منطبق بر تقسیم‌بندی سه‌گانه دایرکتوری بزرگ بسته‌بندی ایران است که با کوشش فراوان توسط این مجله تهیه شده و بزودی از آن رونمایی خواهد شد. معرفی دایرکتوری در آینده بسیار نزدیک صورت خواهد گرفت. در این جا تنها به این بسنده می‌کنیم که این دایرکتوری یا بانک مشاغل بسته‌بندی نقش موثر و بزرگی در ارتباطات بین صنفی صنعت بسته‌بندی در کشور خواهد داشت.
همه اینها بسته به خواست و توجه اهالی صنعت بسته‌بندی در ایران است.
