بزودی فشار بر روی مقواسازان و جعبه سازان ایرانی بیشتر خواهد شد.
این را یک استاندارد که در راه تصویب نهایی است می گوید.
نسخه جدید استاندارد ملی 3341 که به ویژگی های فیزیکی مقوای مورد مصرف در جعبه مواد خوراکی می پردازد الزامات دقیقتر و سخت تری را برای مقوای مورد استفاده در این جعبه ها تعریف کرده است.
با این که واژه آخال تنها در دو جای این استاندارد و البته بدون هیچ تعریفی آورده شده اما همه دست اندر کاران صنایع سلولزی می دانند که صنعت تولید مقوای بازیافتی کاملا تحت تاثیر کیفیت آخال ورودی به کارخانه تولیدکننده است.
در واقع اجرای نسخه جدید استاندارد 3341 وابستگی کامل به آخال مصرفی در صنعت مقواسازی دارد.
در حال حاضر هیچ کنترلی روی آخال وجود ندارد. همچنین هیچ طبقه بندی قابل اعتنا و قابل اجرا برای آن تعریف نشده است.
پس از آغاز بحران کاغذ در کشور و ارزشمندتر شدن آخال در صنایع کاغذسازی و مقواسازی بخش واسطه گری و دلالی آخال در کشور قدرت گرفت و امروز می بینیم که بخش مهمی از واحدهای تولید کاغذ و مقوا در کشور در چنبره دلالان آخال گرفتار آمده اند.
با اجرای نسخه جدید استاندارد 3341 که مقواسازان را ملزم به گذراندن آزمون های بهداشتی سطح بالاتر و درج علامت استاندارد بر روی سطح مقوا می کند چالش مقواسازان با فروشندگان آخال بیشتر و گسترده تر خواهد شد.
یکی از چالش های استفاده از آخال برای تولید مقوای بسته بندی مواد خوراکی بار میکروبی بالای آن است. استفاده از انواع موادی که برای کاهش بار میکروبی کاربرد دارد می تواند باعث کاهش مقاومت مقوا شود. پیداست که این مطلوب نیست و کارکردهای فیزیکی مقوا را کاهش داده و میزان مواد به کار رفته در مقوا را افزایش داده و باز به دلیل سنگینی مقوا مشکلات دیگری به همراه می آورد.
بزودی چیزی به نام آخال پاک در بازار تعریف خواهد شد و مقواسازان باید در به در به دنبال آن بگردند. در این شرایط اگر فروشندگان آخال طمعکاری کنند و با قیمتها بازی کنند بسرعت با حمله آخال پاک وارداتی روبرو خواهند شد. اما ماجرا به همین جا ختم نخواهد شد. کمیابی آخال پاک داخلی و چالش های ارزی آخال وارداتی سراغاز حرکت به سمت خمیرهای درجه اول و در نهایت خمیر بکر خواهد بود.
با رعایت استاندارد 3341 صنعت مقواسازی کشور محکوم به رسیدن به مقوای پاک خواهد بود. کسانی که آخر کار را از هم اکنون انجام دهند از سراسیمگی و فشارهای روانی آخر کار آسوده خواهند شد.
آخر کار یعنی همین که خود را از بازار بی منطق و بی حساب و کتاب آخال حتی آخال پاک (که هنوز معیاری برای تشخیص آن وجود ندارد) رها کرده و به فکر خمیر پاک باشیم.
خمیر پاک هم بصورت مکانیکال و هم شیمیایی در دنیا تولید می شود که خوشبختانه در ایران نوع مکانیکال آن وجود دارد.
خمیر شیمیایی و خمیر مکانیکال الیاف بلند هم از طریق واردات تامین می شوند و با استانداردهای جدید در بسته بندی مواد خوراکی می توانند در کنار تولیدکنندگان داخلی خمیر پاک در کشور نقش خود در رفع نیاز کشور را ایفا کنند.
با برگزاری جلسات بین صنوف مرتبط می توان به هماهنگی های بهتر رسید. برای مثال جلساتی بین اتحادیه صحافان (جعبه سازان) با سندیکای تولید کنندگان کاغذ و مقوا یا تعاونی مقواسازان همچنین جلسات بین نهادهای نظارتی مانند استاندارد و بهداشت با صنوف مقواساز و جعبه ساز می توان به نتایج عملی تر رسید. حتی نشست های چندجانبه بین صنوف قناد و فست فود و مقواساز و جعبه ساز می تواند اثر مثبتی در هماهنگ شدن این زنجیره مهم داشته باشد. سابقه چنین جلساتی حکایت از آن دارد که حداقل فایده آن بروزرسانی و توزیع یکسان اطلاعات بین زنجیره تامین بوده و اثر مثبت داشته است.