فرصتها را باید غنیمت شمرد.
فرصتی برای این که سالی یک بار جمع شوند و به بهانه کسب و کار و روابط تجاری نمایشی هم از توانمندی ها و ارتباطات تجاری صنعت خود ارائه دهند.
دوازده ماه سال این جا و آن جا هزینه می کنیم و داد می زنیم که دیده شویم و به حساب بیاییم و اهمیت صنف و صنعت خود را بیشتر به اثبات برسانیم اما زمان نمایشگاه که می شود محاسبه گر می شویم و خود را کنار می کشیم.
امروز همه جا صحبت از کاغذ است. حتی یک طفل مهد کودکی نیز دیگر می داند که کاغذ گران است و نباید کاغذها را بیهوده خراب کند. امروز بسیاری از مردم و مسئولان در صحبت های انتقادی مطالب مختلفی از کاغذ و مقوا می شنوند. بازار شایعات هم که همیشه داغ است.
این چهار روز نمایشگاه کاغذ و مقوا همان فرصتی است که واقعیتها و حقایق صنعت کاغذ و کارتن را به نمایش یگذاریم. یک اتفاق خوب سلولزی در ایران.
آیا شایسته است امارات نمایشگاه کاغذ داشته باشد و ما نداشته باشیم؟
آنها که من را می شناسند می دانند که بیش از آن که به دنبال هویت افراد باشم به عملکرد ایشان توجه می کنم. برگزار کننده نمایشگاه کاغذ و مقوا هر که باشد اهمیتی ندارد. امروز فلان شخص فردا فلان گروه. مهم این است که صنعت سلولزی ایران صاحب یک گردهمایی تجاری سالانه شده است که هم در تقویم نمایشگاه های کشور تثبیت شده و هم در محاسبات همتایان خارجی خود جای گرفته است. اکنون نمایشگاه های سلولزی منطقه این رویداد سلولزی ایران را دنبال می کنند.
به زعم بنده نمایشگاه کاغذ و مقوا و فراورده های سلولزی بهترین فرصتی است که صنایع سلولزی کشور می توانند از آن استفاده کنند تا خود را دریابند و رابطه خود با مسئولان و سایر صنایع کشور را ارتقا ببخشند.
بزرگان صنایع سلولزی در همه عرصه های تولید و تجارت و خدمات باید برای این همگرایی پیشقدم و الگوی دیگران باشند.