تنوع و تعدد مشاغل و تخصص‌های بسته‌بندی آن قدر زیاد است که در کمتر نقطه‌ای از جهان می‌توان یک تشکل صنفی واحد برای آن یافت. بخصوص که بعضی از صنوف بسته‌بندی گاهی در مقابل هم قرار می‌گیرند. مانند بخش سلولزی و بخش پلیمری. اما در بسیاری از کشورهای جهان می‌توان تشکل‌های علمی واحد برای بسته‌بندی یافت. زیرا پایه علمی دانش و فن‌آوری بسته‌بندی یک هدف واحد را دنبال می‌کند که اغلب حفاظت از کیفیت محصول، کاهش ضایعات، حفظ حقوق مصرف‌کننده و سودآوری برای تولیدکننده است. انستیتوها و انجمن‌های علمی بسته‌بندی کانون پژوهش‌های کاربردی برای این صنعت کاربردی هستند.
در کشور ما ایران نیز همواره جای خالی یک تشکل علمی برای بسته‌بندی احساس می‌شد. اکنون انجمن علمی بسته‌بندی با تلاش تعدادی از پژوهشگران این رشته تاسیس شده و در حال عضوگیری است. از این رو در گفت و گویی با دکتر محمدرضا مشایخی نماینده موسسان انجمن علمی بسته‌بندی ایران درباره اهداف تاسیس این انجمن پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید.
هدف از تشکیل انجمن علمی بسته‌بندی چیست؟
مشایخی: هدف از تشکیل انجمن علمی بسته‌بندی ایران، ابتدا شناخت و کسب دانش در زمینه مسائل و مباحث انجام شده درباره آن، آسیب‌شناسی به عنوان یک رشته دانشگاهی، جبران کمبود متخصصین و افراد خبره صنعت بسته‌بندی با مدرک دانشگاهی و پس از آن ارائه راهکار و ساختار مناسب جدید به منظور رفع مشکلات و نارسایی‌های فعلی صنعت بسته‌بندی می‌باشد.
این هدف بزرگ شامل چه جرئیاتی است؟
مشایخی: مهمترین اهداف پیش رو را می‌توان به شرح ذیل برشمرد:
– برگزاری دوره‌های کارگاهی کوتاه‌مدت آموزشی و صدور گواهینامه‌های تخصصی–مهارتی برای تأمین نیاز بازار کار
– فراهم کردن زمینه‌ای برای روحیه تحقیق، کارگروهی، نوآوری‌های آموزشی، خلاقیت‌ها و کارآفرینی‌ها
– پژوهش و پاسخگویی به نیازهای علمی و کاربردی بخش‌های اقتصادی و صنعتی کشور
– پشتیبانی علمی صادرات محصولات داخل کشور
– شناخت نخبگان، خبرگان و متخصصان علمی و صنعتی در زمینه بسته‌بندی
– کمک به خارج شدن کشور از وضعیت تک‌محصولی و توسعه صادرات محصولات تولیدی داخل کشور
– شناخت و رصد دانش بسته‌بندی و موضوعات مشترک آن با سایر صنایع
– شناخت و اصلاح ضعف‌های تولیدکنندگان کالا در زمینه طراحی و شرایط بسته‌بندی محصول
– تغییر وضعیت موجود و ارائه راه حل و الگوهایی برای دستیابی به رشته دانشگاهی و تبعات آن پذیرش دانشجو به عنوان مهمترین عامل برای کسب شغل و جایگاه اجتماعی مناسب
– جلوگیری از ناهنجاری‌ها و آسیب‌های روانی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی که از چالش‌های اصلی کشور است.
– مشارکت با دانشگاه‌ها به عنوان اصلی‌ترین عامل پذیرش دانشجو با توجه به این که از نظر اشتغال، زمینه مناسبی دارد.
