تنوع و تعدد مشاغل و تخصص‌هاي بسته‌بندي آن قدر زياد است كه در كمتر نقطه‌اي از جهان مي‌توان يك تشكل صنفي واحد براي آن يافت. بخصوص كه بعضي از صنوف بسته‌بندي گاهي در مقابل هم قرار مي‌گيرند. مانند بخش سلولزي و بخش پليمري. اما در بسياري از كشورهاي جهان مي‌توان تشكل‌هاي علمي واحد براي بسته‌بندي يافت. زيرا پايه علمي دانش و فن‌آوري بسته‌بندي يك هدف واحد را دنبال مي‌كند كه اغلب حفاظت از كيفيت محصول، كاهش ضايعات، حفظ حقوق مصرف‌كننده و سودآوري براي توليدكننده است. انستيتوها و انجمن‌هاي علمي بسته‌بندي كانون پژوهش‌هاي كاربردي براي اين صنعت كاربردي هستند.
در كشور ما ايران نيز همواره جاي خالي يك تشكل علمي براي بسته‌بندي احساس مي‌شد. اكنون انجمن علمي بسته‌بندي با تلاش تعدادي از پژوهشگران اين رشته تاسيس شده و در حال عضوگيري است. از اين رو در گفت و گويي با دكتر محمدرضا مشايخي نماينده موسسان انجمن علمي بسته‌بندي ايران درباره اهداف تاسيس اين انجمن پرسيديم كه در ادامه مي‌خوانيد.
هدف از تشكيل انجمن علمي بسته‌بندي چيست؟
مشايخي: هدف از تشكيل انجمن علمي بسته‌بندي ايران، ابتدا شناخت و كسب دانش در زمينه مسائل و مباحث انجام شده درباره آن، آسيب‌شناسي به عنوان يك رشته دانشگاهي، جبران كمبود متخصصين و افراد خبره صنعت بسته‌بندي با مدرك دانشگاهي و پس از آن ارائه راهكار و ساختار مناسب جديد به منظور رفع مشكلات و نارسايي‌هاي فعلي صنعت بسته‌بندي مي‌باشد.
اين هدف بزرگ شامل چه جرئياتي است؟
مشايخي: مهمترین اهداف پیش رو را می‌توان به شرح ذيل برشمرد:
– برگزاري دوره‌هاي كارگاهي كوتاه‌مدت آموزشي و صدور گواهينامه‌هاي تخصصي–مهارتي براي تأمين نياز بازار كار
– فراهم كردن زمينه‌اي براي روحيه تحقيق، كارگروهي، نوآوري‌هاي آموزشي، خلاقيت‌ها و كارآفريني‌ها
– پژوهش و پاسخگويي به نيازهاي علمي و كاربردي بخش‌هاي اقتصادي و صنعتي كشور
– پشتيباني علمي صادرات محصولات داخل كشور
– شناخت نخبگان، خبرگان و متخصصان علمي و صنعتي در زمينه بسته‌بندي
– كمك به خارج شدن كشور از وضعيت تك‌محصولي و توسعه صادرات محصولات توليدي داخل كشور
– شناخت و رصد دانش بسته‌بندي و موضوعات مشترك آن با ساير صنايع
– شناخت و اصلاح ضعف‌هاي توليدكنندگان كالا در زمينه طراحي و شرايط بسته‌بندي محصول
– تغيير وضعيت موجود و ارائه راه حل و الگوهايي براي دستيابي به رشته دانشگاهي و تبعات آن پذيرش دانشجو به عنوان مهم‌ترين عامل براي كسب شغل و جايگاه اجتماعي مناسب
– جلوگيري از ناهنجاري‌ها و آسيب‌هاي رواني، اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي كه از چالش‌هاي اصلي كشور است.
– مشاركت با دانشگاه‌ها به عنوان اصلي‌ترين عامل پذيرش دانشجو با توجه به اين كه از نظر اشتغال، زمينه مناسبي دارد.
