گرایش‌ها در زمینه کدگذاری و علامت‌زنی بسته اولیه

گرایشات جدیدی در حال شکل‌دهی و توسعه‌ی سیستم‌های کدگذاری و علامت‌زنی بسته اولیه هستند که در ادامه معرفی می‌شوند:
1- بهبود قابلیت‌های یکپارچگی: در حالی که سیستم‌ها به لحاظ کنترلی نسبتا بدون تغییر مانده‌اند، دستگاه‌ها طوری تکامل یافته‌اند که امکان یکپارچه کردن آنها به طور موثرتر در شرکت تولید بسته‌ وجود دارد، به ویژه به منظور اطمینان از این که علامت‌گذاری روی ظرف، هماهنگی مطلوبی با خودِ بسته دارد.
2- توجه به بُعد ظاهری: توجه به بعد گرافیکی و ظاهری تنها محدود به خودِ بسته‌ نبوده است و تجهیزات علامت‌گذاری نیز از این گرایش تاثیر پذیرفته‌اند. تامین‌کنندگان سیستم‌های کدگذاری، صفحات لمسی رنگی بهتر و بیشتری را به منظور ساده‌سازی عملکرد، بهبود بهره‌وری و ارتقای سطح کنترل ارائه می‌دهند. حتی ظروف نگهداری جوهر نیز به لحاظ ظاهری ارتقا یافته‌اند. به طوری که در بسیاری از موارد، بطری‌ها جای خود را به کارتریج‌های مستقل داده‌اند که به ابزارهای اندازه‌گیری برای ارزیابی آسان و دقیقتر سطح جوهر مجهز هستند.
3- طراحی با محوریت قابلیت ردیابی. فشارهای قانونی در سطوح مختلف همچنان بر نیاز به قابلیت ردیابی محصولات در سراسر زنجیره توزیع تاکید می‌کنند. صنعت غذا با پذیرش “طرح قابلیت ردیابی محصولات”، در این زمینه پیشگام بوده است. این طرح، یک برنامه عملی برای تحقق بخشیدن به امکان ردیابی الکترونیکی محصول در سراسر زنجیره توزیع است. انتظار می‌رود که در آینده‌ی نزدیک، سایر صنایع و به خصوص شرکت‌های فعال در زمینه داروسازی و محصولات مصرفی نیز به این طرح ملحق شوند.
4- استانداردها، با محوریت مشتری: ویژگی‌های لازم برای سیستم‌های کدگذاری و علامت‌گذاری، امروزه بیش از آن که توسط تولیدکنندگان تعیین شود، متاثر از مشتریان تولیدکنندگانی از جمله وال‌مارت، تارگت و کاستکو است. طرز استفاده از سیستم‌های کدگذاری و علامت‌گذاری توسط تولیدکنندگان وابسته به آمیزه‌ی مشتریان محصولات است.
5- واکنش به محیط‌های نامساعد. در محیط‌های نامساعد، تنوع زیادی بین فولادهای زنگ‌نزن مورد استفاده برای دستگاه‌های کیسه‌پرکن وجود دارد اما در محیط‌های حاوی مواد شیمیایی سوزآور، استفاده از انواع زنگ‌نزن مقاوم معمول است. همچنین از تجهیزات نگهدارنده بهتر به همراه غلتک‌های چاپ سازگار با خوراکی‌جات استفاده می‌شود.