میزگرد تلویزیونی زنده “حال و روز بسته بندی” در شبکه ایران کالا
شبکه تلویزیونی ایران کالا بنا بر روال همیشگی خود در برنامه ای با عنوان بارکد به مسائل تولید و صنعت در کشور می پردازد.
تاکنون چندین نوبت از این برنامه به صنعت بسته بندی و یا فعالان آن اختصاص داشته است.
چهارشنبه اول اسفند 97 نیز یک بار دیگر صنعت بسته بندی موضوع این برنامه شد.
مهمانان حضوری این برنامه رضا نورائی کارشناس بسته بندی و محمد رجایی فعال صنعت کارتن و کاغذ و عضو هیات مدیره شرکت خبره میهن بودند. مهمان تلفنی این برنامه هم علی معین فر رییس انجمن صنایع همگن پلاستیک بود.
بصورت استاندارد بیشتر زمان برنامه به پاسخگویی پرسش های مجری برنامه گذشت و در ده دقیقه انتهایی برنامه مهمانان برای طرح موضوعات مورد نظر خود وقت داشتند.
با این حال همان طور که قابل پیش بینی بود زمان کم آمد و بخشی از مطالب که اتفاقا روی آن مطالعه شده بود و باید گفته می شد زمانی برای ارائه نیافت.
با توجه به این که متن کامل برنامه بصورت فایل ویدیویی در پایگاه خبری “پیام صنعت بسته بندی” و وبسایت شبکه ایران کالا در دسترس همگان است تنها به ارائه آن بخش از مطالب مهمانان که در ظرف زمانی برنامه جا نشد می پردازیم.
محمد رجایی:
اصلی ترین بخش مطالبی که برای این برنامه آماده شده بود ولی فرصت طرح پیدا نکرد مربوط به تغییر در ساختار نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی بخش خصوصی و دولتی است.
آن چه که امروز مشاهده و اجرا می شود این است که بخش خصوصی و در اوج فرم نظام یافته خودش (اتاقهای بازرگانی) صرفا به عنوان یک گروه مشورتی برای نظام دولتی عمل می کند، و هیچ گونه اعمال نظر حاکمیتی ندارند. لذا بسیاری از تصمیمات دولتی بدون در نظر گرفتن صرفه و صلاح بخش خصوصی مطرح و اجرا می شود و در نتیجه اغتشاش در بازار و آشفتگی نظام اقتصادی را به همراه دارد.
برای دسترسی به یک راه حل جامع باید از مراحل ذیل شروع کرد:
در اولین مرحله نمایندگان بخش خصوصی باید در کمیسیون های مجلس که در ارتباط با بخش خصوصی تصمیم گیری می کنند به عنوان عضو ناظر و یا عضو میهمان حضور داشته و مورد مذاکره قرار گیرند.
در مرحله دوم، از طریق مجلس، دولت موظف شود در مواردی که به فعالیتهای بخش خصوصی اعم از صنعت و بازرگانی و یا خدمات مربوط می شود بخش خصوصی را شرکت داده و یکی از اعظای ثابت جلسه و دارای حق رای و امضاء باشند.
برای مثال در موارد زیر:
- کمیته قیمت گذاری کالا
- امور خدمات گمرکی و تعیین
- تعرفه ها و محدودیت های مربوط به واردات و یا مشوق های صادراتی
و ده ها مثال دیگر از این موارد که می توانیم ذکر کنیم
در نهایت این که: بخش خصوصی اگر بخواهد بر اساس اصل ۴۴ عمل کند باید دارای تشکلی فراگیر تر و مقتدرتر از تشکل های موجود داشته باشد.
این امر زمانی محقق خواهد شد که بخش خصوصی دارای رسانه واحد و فراگیر و عمومی باشد تا از طریق هدایت و انسجام در افکار و افعال بخش خصوصی بتواند بطور هم سو و یک پارچه مطالبات خود را مطرح کرده و موجب رشد و شکوفایی اقتصاد کشور گردد ان شاء الله.
بدیهی است در سایه حضور فعال و با نشاط بخش خصوصی در اقتصاد کشور، بخش صنعت هم به نوبه خود فعال شده و بدنبال آن بخش صنایع بسته بندی به رشد و شکوفایی خواهد رسید
رضا نورائی:
صنعت بسته بندی باعث نشاط و رونق در بازار می شود. نه به خاطر این که به ظاهر کالا مربوط باشد که این یک قضاوت سطحی درباره بسته بندی است بلکه به دلیل آن که بخش بسته بندی پایانه عملیات تولید است.
بخشی از موفقیت عملیات تولید در گرو عملکرد صحیح عملیات پس از تولید است که بیشتر وظایف آن بر عهده بسته بندی است.
درک مردم و مسئولان از نقش گسترده و راندمان کسب و کار صنعت بسته بندی آن طور که باید نیست. بنا بر این اغلب تصمیم گیری ها و قضاوتها برای این صنعت موثر مفید و نیستند.
چند نمونه بسیار ناچیز از راندمان مالی این صنعت که شاید جالب باشد عرض می کنم.
امروز جمع هزینه مواد و عملیات بسته بندی برای یک بطری یک لیتری شیر می تواند تا هزار تومان برسد. نیمی از این مبلغ فقط متعلق به ظرف خام بدون درپوش و عملیات پرکنی و دربندی است.
روزانه بیش از یک میلیارد تومان هزینه ظروف فست فود است که تقریبا نیمی از این مبلغ فقط متعلق به جعبه پیتزا است.
ظروف سلولزی مواد شوینده که همان جعبه های مقوایی پودر باشد حدود 30 تا 40 درصد هزینه هر جعبه را به خود اختصاص می دهد که بخش اعظم آن مربوط به مواد بسته بندی است.
درباره این مورد آخر باید بگویم که شاید بی ثبات ترین ماده بسته بندی در ایام اخیر مقوای بسته بندی برای جعبه های مقوایی بود که به دلیل گونه های مختلف مورد نیاز صنعت بسته بندی و عدم تامین تمام گونه ها توسط تولیدکننده داخلی مشکلات زیادی برای صنایع کوچک ایجاد شد.
این مشکل به جز مسئله ارز یک منشا دیگر هم دارد. این جا هم دست دولت در نقش بر هم زننده تعادل بازار دیده می شود. وضع تعرفه 15 درصدی بر واردات مقوای های بسته بندی با استناد به تولیدات یک تولیدکننده داخلی است. این تولیدکننده محترم تنها توان تامین گونه هایی خاص از مقوا را داشته و اصولا تمرکز آن بر یکی دو بازار خاص مثل دارو و دخانیات است. نه توان و برنامه تولید آن و نه مواد مورد استفاده آن نتوانسته و نخواهد توانست نیاز صنایع کشور به انواع مقوای مورد مصرف در بسته های مقوایی را پاسخگو باشد. اما توانسته راه تامین مقوای صنایع کشور را با مانع تعرفه ببندد.
دولت به واسظه همین یک کارخانه تعرفه 15 درصدی بر واردات مقواهای بسته بندی وضع کرده که باعث بالا بودن قیمت تمام شده همه مقواهای وارداتی است و دود آن به چشم صنعت بسته بندی کشور و در نهایت مصرف کننده داخلی می رود.
علی معین فر:
نه توزیع مواد و نه پایبندی به قانون و وجدان کاری در بین همه همکاران ما در صنعت پلاستیک یکسان نیست.
آن بطری آب اشامیدنی که مثال زدم یک بطری 500 سی سی بود که گفتم در این ماجرای افزایش قیمت ظرف پلاستیکی آن به هر عدد 380 تومان رسید اما بطری کامل پرشده آن را تا 1200 تومان فروختند و افزایش قیمت را گردن بسته بندی انداختند در حالی که قیمت بطری خالی در بدترین وضعیت 380 تومان بود.
دلالان مواد که بعضی از آنها حتی در میان همکاران ما در صنف پلاستیک هستند بیشترین نقش در افزایش قیمت مصنوعات پلاستیکی را داشتند.
